Eén jaar verder, met beide voeten op de grond

Nu ons eerste volledige jaar achter ons ligt, voelen we vooral dit: dankbaarheid. Niet de snelle, vluchtige soort, maar die diepe, stille dankbaarheid die je voelt als je even achterom kijkt en beseft hoeveel er gebeurd is. Dit was geen jaar dat gewoon voorbijging. Dit was een jaar dat bleef plakken. In onze handen, in ons hoofd en vooral in ons hart.

We leerden veel. Soms met een glimlach, soms met een krop in de keel. We zagen patronen ontstaan, maakten dingen voor het eerst mee en botsten ook op cijfers die ons even deden slikken. Maar altijd, echt altijd, stonden daar dieren en mensen die toonden waarom dit werk nodig is.

Het begint bij de dieren

In één jaar tijd vingen we 845 dieren op. Dat cijfer zegt veel, en is méér dan een verdubbeling van ons halve werkjaar 2024. Achter elk diertje zat ook een verhaal. Een hond die alles moest herleren. Een kat die plots alleen stond. Kittens die te vroeg afscheid namen van hun moeder. Dieren uit inbeslagnames, zwerfkatten, afstandsdieren. Soms voorzichtig. Soms boos. Soms gewoon moe.

Van die 845 dieren vonden 438 een nieuwe thuis. (Dat is méér dan één dier per dag, sta daar gerust even bij stil.) Verder konden 74 dieren terug naar hun eigen baasjes, en werden 125 zwerfkatten terug vrijgelaten in de natuur. 

Het zwerfkattenbeleid blijft dan ook een grote pijler in onze werking. 438 zwerfkatten werden gevangen en vervolgens gesteriliseerd of gecastreerd. Dat was vooral ook alleen maar mogelijk dankzij de vele meldingen, we ontvingen bijna 200 meldingen van dieren in het wild, sommige via onze gewone platformen, sommige via sociale media. Onze geweldige vangploeg stond dagelijks paraat om daarbij te helpen. 

Dit jaar zagen we ook maar weer dat medische zorg een van de zwaarste, maar ook meest gedragen delen van onze werking is. De kosten zijn hoog, soms confronterend hoog. Maar net daar zagen we iets heel moois: hoe sterk mensen mee achter ons gaan staan wanneer het over zorg gaat.

De mensen maken het mooi

Een asiel draait niet alleen op pootjes, maar ook op mensen. En wat voor mensen.

We maakten een kleine personeelsshift mee. Dieter en Marie trokken elk een nieuw pad op, Siege sprong fulltime mee in het verhaal en in september verwelkomden we Febe. Nieuwe dynamieken, nieuwe energie, en opnieuw leren afstemmen. Dat hoort erbij, en het deed ons groeien. 

Dit jaar toonden ook 299 mensen interesse in vrijwilligerswerk. Uiteindelijk stonden er gemakkelijk 50 tot 75 actieve vrijwilligers constant klaar, week na week. Mensen die wandelen, kuisen, knuffelen, vangen, luisteren. Die blijven, ook op moeilijke dagen.

Een belangrijke om nog te vermelden, we hebben ook ons eerste volledige kittenseizoen meegemaakt. Op onze piek zaten we bomvol, met makkelijk 250 katten in opvang, en zoiets is alleen maar mogelijk dankzij de inzet van de 50 opvanggezinnen die dit jaar alles op alles hebben gezet om het mee mogelijk te maken.

Uit onze vrijwilligersbevraging bleek gelukkig dat 98 procent zich tevreden voelt, met een gemiddelde score van 9,2 op 10. Dat raakt ons. Niet omdat alles perfect is, maar omdat het toont dat zorg ook wederzijds kan zijn.

Over steun en dankbaarheid

Financieel was dit een jaar met uitersten. Voor het eerst ontvingen we subsidies, zowel van Vlaanderen als van de provincie Vlaams-Brabant. Dat was alvast een hele mooie steun om te ontvangen. Daarnaast was er de enorme steun van jullie: 25.000 euro via 16 acties. Gericht, duidelijk en transparant. Een couveuse. Medische facturen. Kerstacties. We kiezen er bewust voor om met gerichte donatiepotjes te werken, omdat we voelen dat dat vertrouwen geeft. Je weet waarvoor je schenkt. En wij weten waarvoor we het gebruiken.

Dit jaar kozen we er dan ook bewust voor om meer dankbaarheid te tonen. Zo sturen we al een hele tijd een maandelijkse nieuwsbrief die het reilen en zeilen van het asiel deelt met iedereen die ons steunde dit jaar - via adopties, donaties of vrijwilligerswerk. 

Onze 40 peters en meters kregen dit jaar ook wat extra aandacht met hun eigen maandelijkse privé-updates, want wie mee draagt, mag ook mee kijken.

En onze vrijwilligers kregen hun eigen t-shirt tijdens de jaarlijkse barbecue. Er kwam een badgesysteem om alles vlotter te laten lopen. En misschien wel het mooiste: we zagen onze vrijwilligers ook voor elkaar zorgen. We zijn trots op onze Pootjesparadijsfamilie!

Over de toekomst

We willen meer van wat dit jaar zo sterk maakte. Meer samen. Meer zorg voor elkaar. Meer ruimte om te groeien.

De plannen liggen nog niet helemaal vast, budgetten moeten nog afgewerkt worden, maar de richting is duidelijk. We willen investeren in beter materiaal en in mensen. Er is nood aan een eigen wagen. We willen meer inzetten op workshops en events, met vanaf dit jaar een aparte werkgroep events. En we dromen van een polyvalente ruimte. Een rustige plek voor adoptiegesprekken, ontmoetingen en leren.

Dit eerste volle jaar heeft ons niet alleen getoond wat we kunnen, maar ook waar we naartoe willen. Met open ogen, met beide voeten op de grond, en met een hart dat blijft kiezen voor zorg.

Dankjewel om hier deel van uit te maken.
En aan allen de beste wensen voor het nieuwe jaar!